Kołatek domowy (łac. Anobium punctatum) to owad występujący pospolicie na terenie całego kraju. Znany szkodnik obrobionego drewna. Zaliczany jest do rodziny kołatkowatych tj. rodziny chrząszczy, która charakteryzuje się ciałem wydłużonym i walcowatym, bądź owalnym i krótkim.
Kołatek domowy – występowanie
Populacja tego owada rozprzestrzeniła się na obszarze całej Europy, ale także Nowej Zelandii, Australii, Afryki Południowej oraz Ameryki Północnej. Jeśli chodzi o Polskę, to kołatek domowy zasiedlił się na niemal całym jej obszarze.
Cykl rozwojowy kołatka domowego
Rozmnażanie owada odbywa się głównie od maja do września. Samica składa wówczas od trzydziestu do sześćdziesięciu jaj (maksymalnie 150) w szparach, rysach, pęknięciach lub zadziorach powstałych na powierzchni drewna. Czas wylęgu larw determinowany jest przez wilgotność i temperaturę, ale zazwyczaj wynosi od 15 do 30 dni. Po wylegnięciu się larwy wgryzają się w drewno tym samym je uszkadzając. Jedna larwa może żyć w drewnie przez okres od roku do czterech lat.
Kołatek domowy – gdzie żeruje, jakie wyrządza szkody
Żerowanie larwy tego chrząszcza odbywa się głównie w gatunkach liściastych. W porównaniu do innych drewnojadów, kołatka nie odstrasza wysoka wilgotność drewna ani niższa temperatura. W wyniku samego żerowania i drążenia kanałów zostaje trwale osłabiona struktura drewna, co ostatecznie uszkadza całą konstrukcję. Ten szkodnik równie chętnie co młode atakuje drewno bardzo stare. Wyrządza przez to nieodwracalne szkody na przykład w zabytkowych cerkwiach lub kościołach.
